woensdag 16 augustus 2017

Wie profiteert van groene energie?

Vorige maand stond op de site van de Teldersstichting een artikel met de titel "Column: Het liberale ongemak met de middenklasse" over de verdeling van lasten in relatie tot duurzame energie.Kort samengevat stelt het artikel dat de lage inkomens profiteren van allerlei subsidies en omdat de woningbouwcoöperatie hun huis klimaat neutraal maakt. De hoge inkomens profiteren ervan dat zij de mogelijkheid hebben om te investeren in bijvoorbeeld zonnepanelen. De midden inkomens vallen echter overal tussen.

Laten we één ding voorop stellen: iedereen profiteert mee van elke zonnepaneel die geplaatst wordt. Het verminderd immers de CO2 uitstoot en verlicht de druk op schaarse fossiele brandstoffen. Dus als een miljonair zijn huis met zonnepanelen vol laat hangen, profiteert ook Jan Modaal mee.

De auteur bedoelt echter financieel profiteren. Maar waar profiteren die hogere inkomens dan van? Zij investeren hun eigen spaargeld en verdienen dat terug door een lagere energierekening. Ze hadden ook aandelen in een windpark kunnen kopen of kunnen beleggen op de beurs.

Voor de lage inkomens geldt dat hun energierekening omlaag gaat, terwijl zij zelf geen investeringen hoeven te doen. Het lijkt me daarom reëel dat de woningbouwcoöperatie een gedeelte van haar investeringen terug verdient door tegelijkertijd de huur te verhogen. Als dat gebeurt, gaat niemand er financieel op vooruit (er vanuit gaande dat er geen hele hoge rendementen op zonnepanelen worden behaald). En dat is alleen maar eerlijk.

Als de investeringen door de woningbouwcoöperaties -en dus de verlaging van de energierekening van de huurder- niet gecombineerd wordt met een huurverhoging, dan is er sprake van een kado voor de lagere inkomens. Dit heeft dan een nivellerend effect en zou voorkomen moeten worden.