vrijdag 28 maart 2014

Olympische Spelen 2028 in Amsterdam levert geld op!

In 2011 is een onderzoek gedaan naar de kosten en baten van het organiseren van de Olympische Spelen in 2028 in Amsterdam. Na het uitkomen van het rapport koppen de kranten: "OS kosten overheid 2 miljard". In december 2012 wordt door het kabinet een (weer) een onderhandelingsronde het plan van tafel geveegd. Geen spelen in Nederland dus.

Maar klopt dit allemaal wel? Wanneer we het rapport van Abel Arup erbij halen, wordt dit beeld in eerste instantie bevestigd. Sterker nog het resultaat (baten minus kosten) kunnen oplopen tot bijna 4 miljard negatief. Maar ook een positief scenario van 1,3 miljard is mogelijk. De meest waarschijnlijke scenario's resulteren echter in een resultaat van 1 miljard negatief. Het CPB heeft overigens bevestigd dat hun rekenmethode klopt. Dus dit zijn niet zomaar getallen.

In de kranten wordt uitsluitend gekeken naar de kosten voor de overheid. Het meeste van dat geld zal worden uitgegeven aan Nederlandse burgers die in Nederland hun verdiende geld weer zullen uitgeven. Het betreft dus een enorme stimulering van de economie. We zullen wel 2 miljard aan uren moeten maken. Volgens het rapport van Abel Arup gaat het daarbij om 20.000 manjaar. Deze capaciteit hebben we natuurlijk meer dan beschikbaar. Kijk alleen maar naar de werkeloosheid. Stel nu dat we die 20.000 manjaar invullen met werklozen die, met behoud van uitkering, zo nuttig, leuk en leerzaam werk kunnen doen. Dan heeft het dus maatschappelijke waarde en is de 2 miljard dus eigenlijk niet bestaand.

Daarnaast moet er nog zo'n 2 miljard geïnvesteerd worden in Olympische stadions. Ook deze kosten zullen voor een deel uit tijd van Nederlandse burgers bestaan. Een bedrijf als Heijmans besteedt 20% van hun omzet aan haar personeel. Er van uitgaande dat dit voor de stadions ook geldt, vloeit van deze 2 miljard dus 400 miljoen direct in de portemonnees van Nederlandse burgers. Een gedeelte van de resterende 1,6 miljard vloeit weer via onderaannemers en leveranciers door naar onze portemonnees. Dus dit bedrag is nog zeer aan de conservatieve kant.

Al me al levert een snelle analyse dat ten minste 2,4 miljard niet als kosten moet worden gezien, maar als een investering in tijd. Totaal 24.000 manjaar werk moet er worden gedaan in een periode van een jaar of 6. Dat is dus 4.000 banen! En dat voor een project dat dus geen 1 miljard gaat kosten, maar 24.000 jaar werkervaring oplevert plus een positief resultaat van 1,4 miljard.

woensdag 12 maart 2014

De burger moet het maar doen

Het is verkiezingstijd. Ook in Gouda. Tijdens één van de debatten gaat het over het beheer van snippergroen, kleine mini-parkjes in de stad. De VVD vindt dat dat best door omwonende kan gebeuren.

De reactie van GroenLinks, bij monde van Michel Klijmij spreekt boekdelen over hun manier van denken over economische politiek. Zijn reactie was dat dit best een goed idee is. Om er aan toe te voegen: "Maar let wel: in deze tijd wordt de burger óók geacht actief te zijn als mantelzorger, op allerlei vlakken in zijn buurt te participeren. Je kunt niet alles op het bordje van de burger leggen."

Beste Michel, als je groen wilt beheren, dan moet dat door mensen worden gedaan. Dat staat vast. De rest gaat over financiering, werkverdeling en (indirect) ook over welvaartsverdeling.

Grofweg zijn er drie groepen die het werk kunnen doen: omwonenden, medewerkers van een in te huren bedrijf of ambtenaren. Het zijn allemaal mensen. De verdeling van het werk valt buiten de scope van deze pagina. Efficiëntie, werkplezier en zingeving lijken mij goede criteria om naar een optimale invulling te zoeken.

Ten aanzien van de financiering zijn er twee mogelijkheden: de omwonenden betalen het of de overheid. Indien de omwonende het moeten betalen (in het kader van de vervuiler betaalt), kunnen ze dat in tijd (zelf doen) of geld (uitbesteden) doen. Werkt prima voor achtertuinen, dus waarom niet voor snippergroen. Indien de overheid het moet betalen, kan het door ambtenaren worden uitgevoerd, door bedrijven (uitbesteden) of door omwonenden (subsidieverstrekking). 

Dit zijn allemaal reële opties, die gevolgen hebben voor o.a. belastingdruk, werkverdeling, zingeving etc. Maar om te zeggen: het moet niet bij de burgers komen, want die hebben het al zo druk, lijkt mij een beetje onzinnig.